صحبت هاي مهربانانه يك آموزگار        الف -ب -پ-   

روزي كه در باغ مدرسه جوانه زدي.الف قامتت آنقدر

ضعيف وشكننده بودكه شاخ وبرگهاي علم جرات نمي كردند

روي شاخه هايت لانه بسازندآن روز نمي دانستم چشمان معصومت

غريبانه كلمات را مي نگرد.ايا روزي به چلچراغ دانش روشن خواهد شديا نه.

امّا هر روز كه مي آمدي .من شكفتن جوانه هاي جديدي رادرتوبه تماشا مي نشستم

ودردشت سرسبز نگاهت عشق را نظاره مي كردم..وامروزكه نيلوفري زيبا در باغ

مدرسه شده اي اميدوارم كه آموخته باشي

با  آ       مثل آسمان باشي    

با  ب     بزرگوار باشي وبخشنده    

با  پ     پرهيزگار باشي وپاينده    

با  ت     تاريكي جهل وناداني را از خود دور كني    

با  ث     ثابت قدم باشي در راه حق    

با  ج      جهاددر راه حق را فراموش نكني

با  چ     چشمانت را از هر بدي  و زشتي پاك نگهداري

با  ح     حمد و ستايش پروردگار را فراموش نكني

با  خ     خرد و عقل را سر لوحه كارت قرار بدهي

با  د     دوستي با ديگران را فراموش نكني

با  ذ     ذلّت را از خود دور كني

با  ر     رفتن در راه خدا را تمرين كني

با  ز     زندگي با افتخار را تجربه كني

با  ژ     ژاله اي مهربان باشي با طبيعت

با  س   سرسبزي را

با  ش    شادي را

با ص     صداقت را

با  ض     رضا بودن به امر خدا

با  ط       طراوت زندگي را

با  ظ       مبارزه با ظلم و بدي را

با  ع      عشق به خدا را

با  غ     شكستن غرور را

با  ف     فداكاري را

با  ق     قانع بودن را

با  ك     كمال يافتن را

با  گ    گمراه نشدن را

با  ل     لبريز از محبت را

با  م     محبت و مهر را

با  ن    نام نيك از خود به جا گذاشتن را

با  و      وحدت را

با  هـ      همراه شدن با زيبائيها

با  ي     يكتابودن خدارا